Οστεοπόρωση

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης είναι η πρόληψη είτε ενισχύοντας την οστική μάζα
στην περίοδο της οστικής ωρίμανσης, είτε προλαμβάνοντας την απώλεια, είτε αναπληρώνοντας την απώλεια σε μέταλλα.

Προκειμένου να επιτευχθεί ικανοποιητική οστική πυκνότητα χρειάζεται ισορροπημένο διαιτολόγιο
και συστηματική φυσική δραστηριότητα.

Αν και κατά μεγάλο ποσοστό αυτό είναι γενετικά προκαθορισμένο,στην ηλικία ανάπτυξης των οστών
υπάρχει η δυνατότητα παρέμβασης.

Προκειμένου να επιτευχθεί ικανοποιητική οστική πυκνότητα χρειάζεται ισορροπημένο διαιτολόγιο και συστηματική φυσική δραστηριότητα.Αν και κατά μεγάλο ποσοστό αυτό είναι γενετικά προκαθορισμένο,στην ηλικία ανάπτυξης των οστών υπάρχει η δυνατότητα παρέμβασης.

Η πρόσληψη ασβεστίου αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόληψης της οστεοπόρωσης. Είναι εξίσου σημαντική τόσο στην παιδική και εφηβική ηλικία όσο και στην ενήλικη ζωή. Εξίσου σημαντική είναι και η βιταμίνη D η οποία ελέγχει το μεταβολισμό του ασβεστίου.

Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση αποτελούν την πιο ευπαθή ομάδα για οστεοπόρωση, αλλά η σωστή πρόληψη μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση. Παράλληλα υπάρχει και η γεροντική οστεοπόρωση,η οποία πλήττει τα άτομα τρίτης ηλικίας.

Αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν οστεοπόρωση έχουν

• Γυναίκες στην ηλικία της εμμηνόπαυσης ιδιαίτερα εάν η εμμηνόπαυση επήλθε σε μικρότερη από τη συνηθισμένη ηλικία.

• Άτομα που ασκούν το σώμα τους πλημμελώς, δεδομένου ότι η γυμναστική είναι βασικός παράγοντας
  για τη δημιουργία γερού σκελετού 

• και για τη διατήρηση της οστικής μάζας μετά την εμμηνόπαυση.

• Άτομα που κάνουν χρόνια θεραπεία με κορτιζόνη.

• Οι καπνιστές και οι χρόνιοι χρήστες αλκοόλ.

• Ατομα με χαμηλή πρόσληψη ασβεστίου (γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα) ή πολύ αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών (κρέατα).

• Όσοι έχουν στην οικογένεια τους άτομα με ιστορικό οστεοπόρωσης ή καταγμάτων.