Εκπυρήνιση Ινομυώματος
Η εκπυρήνιση των ινομυωμάτων βελτιώνει σημαντικά την αναπαραγωγική ικανότητα των γυναικών με υποβλεννογόνια ή ενδοτοιχωματικά ινομυώματα,πιθανώς επειδή απομακρύνει το αίτιο της αλλοιωμένης μυομητρικής συσπαστικότητας και της μειωμένης αιματικής παροχής στο ενδομήτριο που παρατηρείται λόγω της παρουσίας των ινομυωμάτων.
Οι κύριοι παράγοντες που καθορίζουν το ποσοστό της εγκυμοσύνης μετά την επέμβαση είναι η ηλικία της ασθενούς,η διάμετρος και η εντόπιση στο τοίχωμα της μήτρας των ινομυωμάτων καθώς και ο τύπος της επέμβασης.
Η λαπαροσκοπική εκπυρήνιση των ινομυωμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό συνεχή υπερηχογραφική παρακολούθηση.
Ένας μορφομετατροπέας τοποθετείται ενδοκοιλιακά, παρέχοντας έτσι πληροφορίες για την ακριβή εντόπιση των ινομυωμάτων και καθοδηγώντας τον λαπαροσκόπο στην εξαίρεσή τους,καθώς υποδεικνύει την θέση της υστεροτομίας,όταν δεν υπάρχει αλλοίωση του ορογόνου χιτώνα της μήτρας από το ινομύωμα και επομένως δεν υπάρχει οπτικά ανιχνεύσιμη βλάβη.
Επίσης, υπάρχει δυνατότητα αναγνώρισης και απομόνωσης μικρότερων ινομυωμάτων που δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ορατά λαπαροσκοπικά, χωρίς την χρήση του διεγχειρητικού υπερηχογραφήματος.
Τέλος,το ποσοστό της εγκυμοσύνης έχει βρεθεί σημαντικά υψηλότερο όταν η λαπαροσκοπική αφαίρεση των ινομυωμάτων ακολουθείται από την εφαρμογή gel autocross linked υαλουρονικού οξέως καθώς αυτό, σε συνδυασμό με την χρήση υπορογόνιων ραμμάτων αντί των διακεκομμένων ραμμάτων σχήματος 8,μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα μελλοντικών συμφύσεων.
Η χειρουργική αφαίρεση των ινομυωμάτων παλαιότερα ενδείκνυτο μόνο σε περιπτώσεις νέων γυναικών που επιθυμούσαν να τεκνοποιήσουν, σε μητρορραγία ή όταν το ινομύωμα προέβαλλε στην ενδομητρική κοιλότητα.
Σήμερα υπάρχει μία αυξημένη τάση για διεύρυνση των ενδείξεων της χειρουργικής εκπυρήνισης των ινομυωμάτων, όπως σε περιπτώσεις γυναικών με ινομυώματα οποιουδήποτε τύπου (διατοιχωματικά ή υπορογόνια) και με μη ερμηνευόμενη με άλλο τρόπο υπογονιμότητα ή με ιστορικό >2 αποβολών.
Η βελτίωση της υπογονιμότητας είναι σημαντική ακόμη και σε περιπτώσεις ινομυωμάτων που δεν παραμορφώνουν την κοιλότητα της μήτρας,γεγονός που επιβεβαιώνει την ανάγκη εξαίρεσης και των διατοιχωματικών και υπορογόνιων ινομυωμάτων,εφόσον είναι διαπιστωμένο ότι έτσι μειώνεται ο κίνδυνος αυτόματων αποβολών.
Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα καλά όταν οι ασθενείς είναι <30 ετών και έχουν ένα μόνο ινομύωμα. Έχει βρεθεί ότι περίπου το 50% των γυναικών με υπογονιμότητα και ινομυώματα μένουν έγκυες μετά την επέμβαση. Η πιθανότητα αυτή είναι μεγαλύτερη κατά τον πρώτο χρόνο μετά την επέμβαση,ενώ μειώνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου γεγονός που μπορεί να αποδοθεί σε πιθανή υποτροπή των ινομυωμάτων.